De reis die mij voorgoed veranderde.
Ik heb deze zomer de reis van mijn leven beleefd. Anders kan ik het gewoonweg niet verwoorden. Wat begon als een zoektocht naar een nieuwe uitdaging eindigde werkelijk waar in de mooiste ervaring die ik nooit voor ogen had gehouden.
Je vraagt je nu vast af: ‘Waar heeft ze het in hemelsnaam over?’ Wel, dat ontdek je zodra je verder leest. 😉
Wat moet ik nu doen?
Met deze gedachte is het begonnen. Nu ik het boostcamp van pulderbos vaarwel had gezegd viel ik letterlijk even in een zwart gat. Wat moest ik nu gaan doen?
Mijn mama kwam toen met het voorstel ‘Zoek eens naar groepsreizen voor jongeren. Misschien is dat een optie?’ Ergens klonk dit idee best aanlokkelijk. Het ergste wat er kon gebeuren was dat ik niets vond. Dus wat had ik te verliezen?
Simi-Reizen
Na heel wat speurwerk en ook best wel wat frustraties kwam ik terecht op een quiz ‘Welke reis past het best bij jou?’ Deze quiz was onderdeel van de website Simi-Reizen. Ik had hier nog nooit van gehoord en was nieuwsgierig naar wat het me zou brengen.
En zo geschiede. Nadat ik de test had gedaan werd me een top drie van reizen aangeraden. En een daarvan was Noord-Griekenland. Nadat ik de planning had gelezen was ik meteen verkocht. Deze reis word mijn nieuwe uitdaging.
Het vertrek
4 augustus. Dag van vertrek. Ik ga eerlijk zijn, in de dagen voor vertrek was ik ontzettend zenuwachtig. Allerlei scenario’s sprongen in mijn hoofd. ‘Wat nou als ik het niet leuk vind?’ ‘Ga ik me wel thuis voelen in de groep?’
Al deze gedachten bleken nergens voor nodig. Vanaf het moment dat ik op Schiphol aankwam en bij de groep stond, voelde ik me meteen op mijn gemak. Ik was blij dat ik hen al eerder had ontmoet op de ontmoetingsdag enkele dagen voordien. Dat maakte dat ik een stuk minder stress had.
Nadat we de host hadden ontmoet en ik afscheid had genomen van mijn ouders kon het avontuur echt beginnen.
Aankomst en eerste echte dag
De reis begon in het mooie Thessaloniki. Nadat we op de eerste dag even hadden uitgerust van de vlucht, was het tijd om aan de ‘echte reis’ te beginnen.
We begonnen met een historische/food tour. Onder begeleiding van een gids maakten we kennis met de geschiedenis en enkele lekkere, lokale delicatessen van de stad. (Ik ben jammer genoeg vergeten wat het allemaal was.)
Dag 3: hiken

De derde dag was misschien voor mij wel een van de meest uitdagende. Voor het eerst hiken. Ik had me hiervoor wel goed geïnformeerd en ook met de host gesproken. Want omwille van mijn beperking wist ik niet of ik het aan zou kunnen. Dit was een goede zet geweest. Ik was goed ingelicht op voorhand waardoor ik niet al te veel zenuwen had voor deze nieuwe ervaring. Door het warme weer werd de hike wel wat korter, maar dat maakte de ervaring niet minder bijzonder. En als tussenstop je even lekker kunnen verfrissen in een prachtig meer is uiteraard ook een leuk extraatje.

Dag 4: kloosters van Meteora
De vierde, en al weer laatste dag in Thessaloniki brachten we een bezoek aan Meteora. een imposante rotsformatie waarop Oosters-ortodoxe kloosters zijn gebouwd. Als je ooit de kans hebt om deze te bezoeken, doe het. Je zult het je niet beklagen.

Dag 5: vertrek naar Keramoti
Het klinkt misschien gek. Maar het was pas op dag 5, toen we naar de tweede streek Keramoti trokken dat het tot me begon door te dringen dat ik deze groepsreis aan het maken was. Ik besefte dat ik deze reis al zo veel dingen had gedaan die ik anders haast nooit zou doen. Zoals bij aankomst. Na een lange busrit toch meegaan met de groep naar het strand en zwemmen. Er is geen betere manier om uit je comfortzone te stappen.
Dagje Thassos
Dag 6 was een vrije dag. Die dag ben ik samen met enkele van de groep naar een eiland Thassos gegaan. Ik had geen idee wat ik kon verwachten en eerlijk, dat was nergens voor nodig. Want dat maakte de ervaring des te mooier.
Dag 8 kajakken
Op dag 7 stond er kajakken op het programma. Ook hier had ik me vooraf geïnformeerd en besproken met de host hoe we het het beste konden doen. Opnieuw de perfecte manier voor mij om 100% te kunnen genieten van de tocht en het groepsgevoel.
Magie in de Alistrati grot
Dag 8 was voor mij een magische dag. Die dag bezochten we de Alistrati grot. Ik waande me toen echt even in een heel andere wereld. Even leek ik helemaal weg te dromen naar een fastasywereld. Na het bezoek aan de grot reden we met een treintje ook nog langs de Aggitis kloof. Ook dit was weer prachtig, maar ik had er eerlijk gezegd een beetje meer van verwacht.
Strandwandeling om af te sluiten
Dag 9 was niet alleen de voorlaatste dag in Griekenland, maar ook de dag waarop ik samen met enkele groepsleden een mooie strandwandeling heb gemaakt. Daarna heb ik nog lekker lang op het strand gelegen en tussendoor even de koffer weer inpakken. 🙁
Dit klinkt misschien niet heel bijzonder, maar het was naar mijn gevoel de perfecte manier om deze prachtige reis af te sluiten.
Terug naar huis
En dan was het zo ver… dag 10. Weer naar huis. Dit was een hectische dag omwille van wat er te gebeuren stond. Weer het vliegtuig op, weer overstappen etc. Gelukkig viel alles mee. Zoals verwacht had ik geen zin om naar huis te gaan. Maar het moment dat ik mijn ouders weer zag was ik super blij hen weer te zien 🙂 Misschien had ik ze toch wel een beetje gemist haha.
Mening over deze ervaring
Zoals ik aan het begin van deze blog zei, was dit de reis van mijn leven. Het was volledig out of my comfortzone, maar wat ben ik blij dat ik het heb gedaan. Ik heb super lieve mensen leren kennen, heb verschillende nieuwe ervaringen beleefd, … Ik kan hier uren over doorpraten, en ben zeker weten nog veel dingen vergeten, maar waar het op neer komt is dat dit de reis van mijn leven was. Griekenland is echt waar mijn tweede thuis geworden.
Als je me een jaar geleden had gezegd dat ik dit zou gedaan hebben. Ik had je in je gezicht uitgelachen.
Ik wil mijn lieve groepsleden waarmee ik deze reis heb mogen maken bedanken voor deze geweldige tijd. Jullie hebben allemaal een bijzondere plek in mijn hart gekregen. Ook onze host Lieke wil ik bedanken voor de fijne begeleiding en de goede zorgen die je ons gegeven hebt. Wie weet tot een volgende keer?
Voordat ik deze blog nu echt ga afsluiten wil ik nog een ding zeggen. Wees niet bang om nieuwe dingen te proberen. Pipi Lankous zei het ook steeds ‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan.’
Ga eens uit je comfortzone en probeer eens iets totaal nieuws uit. Wie weet welke nieuwe horizon je tegemoet gaat.


