Categorieën
Recensies

Recensie ‘Gedraag je’

In ‘Gedraag je’ volgen we Alexandra Braza. Een 23-jarige studente die het slachtoffer wordt van een serieverkrachter. Ondanks dat ze doodsbang is dat hij terugkomt en opnieuw zal toeslaan, is ze vast besloten om hem te pakken. Alleen, ze heeft zijn gezicht niet gezien.
En wat doe je als de dader erachter komt en alleen nog maar pure haat voor je koestert?

In ‘Gedraag je’ volgen we Alexandra Braza. Een 23-jarige studente die het slachtoffer wordt van een serieverkrachter. Ondanks dat ze doodsbang is dat hij terugkomt en opnieuw zal toeslaan, is ze vast besloten om hem te pakken. Alleen, ze heeft zijn gezicht niet gezien

En wat doe je als de dader erachter komt en alleen nog maar pure haat voor je koestert?

Het begin

Voor het verhaal echt begint, deelt de auteur mee dat er zich nog steeds een grote kloof bevindt tussen het aantal zedenfeiten en het aantal meldingen ervan. Toen ik de aantallen las, schrok ik wel even.

Vervolgens kom je door middel van een proloog meteen midden in het verhaal terecht. Deze vond ik erg sterk neergezet en spoorde me meteen aan om verder te lezen.

De opbouw van het verhaal

Na de proloog maakt Lois een sprong in de tijd. Het verhaal begint enkele dagen voor de gebeurtenis in de proloog. Dit vond ik wel leuk omdat het me deed denken aan de James Bond films waar dit ook gebeurt.

De verschillende hoofdstukken zijn opgebouwd als ‘bedrijven’. Voor je het volgende hoofdstuk gaat lezen, kom je te weten waar en wanneer de scene zich afspeelt en vanuit welk perspectief je dat hoofdstuk leest.

Dit vond ik erg leuk omdat Lois je niet maar een kant van het verhaal laat zien. Je leest onder andere ook hoe de politieagenten alles ervaren.

Wat me soms stoorde, was dat het niet altijd erg duidelijk was wanneer ik een nieuw hoofdstuk aan het lezen was. De opmaak is wat onduidelijk gescheiden van elkaar. Daarom moest ik soms even stoppen met lezen om te gaan kijken in wie zijn perspectief ik het verhaal aan het lezen was.

Dit vond ik soms wel jammer want het boek heeft een grote meeslependheid en deze ging daardoor soms even verloren.

De sterkte van dit verhaal

Wat dit verhaal ongelooflijk sterk maakt, is het onderwerp. Toen ik voor het eerst kennismaakte met het verhaal, was ik wat terughoudend.

Hoewel ik best fan ben van boeken met heftige thema’s, was dat bij dit boek een beetje anders. Ik heb nog niet veel boeken over dit onderwerp gelezen dus ik wist niet hoe het bij me ging binnenkomen.

De meeslependheid en verschillende perspectieven zorgden ervoor dat het minder hard binnenkwam dan ik had gedacht. Hier was ik erg blij om.

Algemene mening

Ik geef dit boek 3.5/5 sterren.

Ondanks het heftige onderwerp is Lois er in geslaagd om een mooi, sterk verhaal neer te zetten dat je haast niet kunt wegleggen.

Zoals ik al eerder vermelde, is het onderwerp zeker de sterkte van het boek. Tijdens het lezen had ik het gevoel dat dit boek een soort van ‘stem voor de slachtoffers’ is.

De enige opmerking die ik nog heb is een triggerwarning. Het boek heeft een heftig onderwerp en ondanks de mooie neerzetting denk ik wel dat sommige stukken door mensen als trigger kunnen worden ervaren.


Ik wil Lois Blommenstein bedanken voor dit recensie-exemplaar. Dit heeft op geen enkele manier een invloed gehad op mijn recensie.

Ben je benieuwd naar ‘Gedraag je’ of andere verhalen van Lois, neem dan zeker eens een kijkje op haar Instagrampagina of haar website.

https://www.instagram.com/loisblommestein/

http://www.loisblommestein.nl/